Danenako instalakuntzetan egindako eraberritze lanen ondorioz, kanpoaldeko muralak konponketa eta margoketa lan berriak behar zituen. Larunbatean, otsailaren 20an, Zizurkilgo Gaztezuloko DBHko gaztetxoek egin zituzten lan horiek. Alboan izan zituzten laguntzen Ane Artutxa, Gaztezuloko hezitzailea; Beñat García, Mattin Gizarte Abenturako dinamizatzailea; eta Garikoitz C. Murua graffitilaria, jatorrizko muralaren egilea.

Gustura aritu ziren gazteak margoekin lanean eta emaitza ere ikusgarria izan da.

DBHko gazte taldea gustura dabil Gaztezulon eta ekimen ezberdinak ari dira prestatzen. Otsaileko asteburuetan elkartu, eta ekitaldi ezberdinetan parte hartu dute eta etorkizunera begira ere beste zenbait ekimen lantzen ari dira.

Haurreskolatako kideek elkarretaratzea egingo dute gaur arratsaldean Villabonako Malkar plazan. Bertan izango dira Zizurkil eta Adunako Kuttuna haurreskolako kideak ere.

Aldarrikapen ezberdinak jakinaraziko dituzte gaur arratsaldeko elkarretaratzean, eta Zizurkilgo zenbait udal ordezkari ere bertaratuko da, babesa eskaini asmoz. Hauexek dira aldarrikapen nagusiak:

• Doakotasuna: zerbitzu publikoa izanda, ezinbestekoa da berdintasun printzipioa bermatuko duen neurri hau martxan jartzea. Hezkuntza zerbitzua unibertsala eta familia guztientzako eskuragarria izango den zerbitzua nahi dugu eta horregatik, 2018an EAEko legebiltzarrak onartu zuen moduan, Eusko Jaurlaritzari doakotasuna helburu duten urratsak ematea eskatzen diegu.

• Integrazioa: gaur egun, 0-2 urte bitartean egiten den eskaintza publikoa Haurreskolak Partzuergoaren bidez egiten da. Bada momentua Haur Hezkuntzako bigarren zikloarekin batera, umeen beharrak erdigunean kokatuko dituen eskaintza publiko integral bat emateko. Horregatik, ezinbestekoa jotzen dugu Haurreskolak Partzuergoa Hezkuntza Sailean integratzea.

• Momentu honetan indarrean dauden akordioak eta lan hitzarmena errespetatzea eta betetzea. Era berean, Hezkuntza Publikoaren gainontzeko sektoreetan egiten ari den bezala, gurean ere, berria negoziatzeko bidea zabaltzea.

Joan zen otsailaren 10eko plenuan, Martxoak 8ren inguruko adierazpen instituzionala onartu zuen Zizurkilgo Udalak, EHBilduren aldeko botoak eta PSOE eta PNV-EAJren abstentzioarekin. Irakurri, jarraian, adierazpen osoa:

"Duela ia urtebete, COVID19ak eragindako pandemiak, gure jendartea eta bizitzeko moduak astindu zituen, inoiz ez bezala. Krisi multidimentsional eta sistemiko bat bizi dugu, aurrekaririk gabekoa, lehendik zetozen beste krisi batzuekin gurutzatzen eta lotzen den krisia, hala nola krisi ekologikoa eta zaintzen krisiekin.

Pandemiak agerian utzi du gordinki feminismotik aspaldi aldarrikatzen ari zena: bizitza zaurgarria eta dependientea da, eko eta interdependentea. Ezerk ez du bizitzaren zaintza baino garrantzitsuagoa izan behar, pandemiarekin muturreraino ahuldu eta prekarizatu den bizitza. Bizitzari baldintza duin eta justuetan eustearen aldeko apustu erradikala egiteko unea da: horrek begirada feminista eskatzen du erakundeetatik bultzatzen ditugun politika gurtietan, dagoeneko egiaztatuta baitago emakumeek eta neskek eragin negatiboagoa izan dutela krisi honetan, batez ere krisira zaurgarritasun edo diskriminazio handieneko egoeran sartu zirenentzat.

Eraldaketa erradikalak behar ditugu, feminismoak ozen dio aspaldi. Gure gizarteak justizian eta demokrazian aurrera egin dezan, erdigunean erreprodukzio sozial jasangarria jar dezaten politika publikoak behar ditugu, kapital-metaketa baztertuz, zeinak gizarte-gehiengoen bizi-baldintzak prekarioagoak bihurtzen baititu, merkantilizatu egiten baitu eta natura ustiatzen baitu, belaunaldi berrien  etorkizuna  arriskuan jarriz. Eta orain, krisi honek desberdintasunak areagotzea eta emakumeen eskubideetan atzerapena eragin ez dezan, are premiazkoagoa da genero-ikuspegia eta ikuspegi intersekzionala txertatzen duten neurri feministak hartzea.

Hilabete hauetan genero-desberdintasun estrukturalen gorakada errealitate ukaezina da: emakumeek beren gain hartu dute zaintzen karga gehiena, ordaindua eta ordaindu gabea; lana galdu edo Ian-
baldintza are prekarizatuagoak ezarri dizkiete; birusa hartzeko arrisku handiagoa dute, genero-
ikuspegiarekin ikertu gabe jarraitzen zuten bitartean; indarkeria matxista areagotu egin da, hari aurre egiteko baliabideak eta baldintza materialak mugatzen ziren bitartean; beste behar batzuk baztertu egin dira, hala nola sexu- eta ugalketa-osasuna edo osasun mentalarekin lotuak; parte-hartze soziopolitikorako aukera eta baldintzak galdu diturte, etab.: azken batean, eta batez ere kolektibo zaurgarrienetako emakumeei dagokienez, pobretu dira zentzu guztietan, indarkeriaren aurrean babesgabeago daude, haien osasuna okertu egin da, zaintza-lanen zama handiagoa da...

Irtenbidea ez da pandemiaren aurreko egoerara itzultzea, emakume gehienek lehenago ere bizi baitzuten diskriminazioa eta eskubideen urraketa: orain da unea pandemian areagotutako larrialdiei erantzuna emateko, eta, aldi berean, guztiontzako bizitza duina bermatzea eta zaintzea lehentasuntzat joko duen antolaketa sozial, ekologiko eta ekonomikoko sistema bateranzko oinarri sendoak ezartzeko.

Publikotik krisi honi egoki erantzungo dioten erantzun integralak premiazkoak dira, esparru eta maila gurtietan, globaletik tokikoraino eta alderantziz. Euskal Herrian, gure eskumen-esparru mugatuan, argi daukagu gure lurraldeetan gure bizitzaren burujabe ez garen bitartean ezin izango ditugula beharrezko aldaketa gurtiak bultzatu: hala ere, badaude aukerak bide hori marrazten joateko, sisteman pitzadurak irekitzeko, eta, hain zuzen ere, tokikoa da eremu egokiena. Azken hilabeteetan Euskal Herriko hainbat udalerritan bultzatu diren zaintzako ekimen publiko-komunitarioak eredu ezin hobea dira.

Horretarako, erakundeak koordinatu behar dira, eta bideak ireki herritarrek erabaki publikoetan benetan eta eraginkortasunez parte har dezaten, batez ere emakume-talde anitzek eta mugimendu feministak. Behar bezala aurre egin behar diogu daukagun erantzukizun publiko handiari, eta hori premisa feministetatik egin behar da, artikulazioa eta parte-hartzea bultzatuz, plan eta programa eraldatzaileak eginez, larrialdiei arreta emanez eta behar diren baliabide gurtiak ahalbidetuz.

Ez dago aitzakiarik: ez argazkirik ez adierazpen hutsik martxoaren 8aren atarian gaudelako. Egun honek udal honek politika publiko-komunitario feministekin duen konpromisoa berresteko balio behar du, krisiaren ondoriozko larrialdiei erantzuteko eta erdigunean bizitza zainduko duen gizarte-eredu baterantz joateko.

Horregatik guztiagatik, Zizurkilgo Udalak honako hau erabaki du:

1. Zizurkilgo emakumeek* jasan dezaketen indarkeria matxistaren aurka erantzun irmo eta koordinatu bat eman ahal izateko protokolo bat egitea herriko mugimendu feminitarekin batera. Ikuspegi feminista duen eta herriko eragile eta erakunde gurtiekin adostutako protokoloa. Protokolo honen helburua, indarkeria jasan duen emakume* ororen babesa, indarkeria bera prebenitzea eta erantzun koordinatu bat ematea litzateke.

2. Gizarte justuago egiteko asmoz eta feminismoak aspaldi eskatzen duen aldaketa erradikalari erantzun bat eman nahian, Udalak aurrera eramaten dituen proiektu zein ekintza guztietan genero ikuspegia txertatzea, modu honetan kolektibo zaurgarrienak erdigunean ere kokatzen ditugularik.

3. Une honetan herrian dauden kolektibo eta pertsona ahulenen egoera eta beharrak aztertzea eta identifikatzea, besteak beste: bakarrik bizi diren adinekoak (nagusiki isolatuak bizi direnak eta emakumeak), guraso bakarreko amak, indarkeria matxistaren biktima diren emakumeak eta haurrak, kalean dauden pertsonak, familia-eremuko zaintzaileak (ordainduak eta ez ordainduak), emakume langabeak, etab. Ikuspegi feminista eta tokiko eragile sozialen parte-hartzea bermatu beharko da, bereziki emakume eta feministena.

4. Errealitate horren eta identifikatutako beharren aurrean, premiazko ekintza eta neurri sorta bat identifikatzea eta plangintza batean jasotzea, baliabideak, kronograma eta arduradunak zehaztuz eta herritarren parte-hartzea bermatuz, bereziki emakumeen kolektiboena, bai diseinuan, bai jarraipenean eta ebaluazioan. Mota honetakoak izan daitezke, besteak beste:

• Kolektibo zaurgarriei arreta emateko eredua eta funtzionamendua berrikustea, pertsona / kolektiboen mota zein emandako zerbitzuen funtzionamendua eta edukia zabaltzeko, ikuspegi feminista eta ahalduntze-ikuspegitik, adibidez: adineko pertsonak (bereziki bakarrik bizi direnak eta emakumeak), familia kalteberak, indarkeria matxistaren biktima diren emakumeak eta haurrak, etxeko langileak, ordaindu gabeko zaintzaileak  familia-eremuan,  etorri  berriak (egindako azterketaren eta gure errealitatearen arabera)...

• Premia horiei behar bezala erantzungo dieten zerbitzuak eta baliabideak identifikatzea eta abian jartzea: bakarrik bizi diren adinekoei jarraipen zuzena, etxebizitza-baliabideak erraztea (alokairu soziala, etxebizitza komunitarioak), etxez etxeko laguntza-zerbitzua indartzea eta egokitzea, zainketekin lotutako erabilera  omunitariorako udal-espazioak egokitzea, indarkeriaren biktimentzako baliabide berriak, ezohiko diru-laguntzak eta/edo laguntza ekonomiko osagarriak, etab.

• Zaintzaileen baldintzak  (ordainduak eta ez ordainduak) duintzeko ekintzak: informazioa, aholkularitza, eredu kooperatiboak bultzatzeko laguntza-ildoak, etab.

5. Emakume, nerabe eta neskatoen ahalduntze" indibidual eta kolektiborako ekintzak bultzatzea, kolektibo feministen eskutik.

6. Gure herriko emakumeen ehun-soziala indartzea, premisa feministetatik eta ahalduntze-premisetatik.

7. Zeharka, identifikatu diren Udalerriko emakume zein kolektibo feministek parte hartzeko bideak irekiko dira, identifikatu diren jarduera guztien diseinutik ebaluazioraino parte hartu ahal izateko, euren iritzia kontuan hartuz.

Con los votos a favor de EH Bildu y EAJ-PNV, y la abstención de PSOE, quedó aprobada la siguiente moción:

Senor /a alcalde /sa,

El 27 de febrero es una fecha muy significativa para el pueblo saharaui, en tanto que es el aniversario de la proclamación de la Republica Arabe Saharaui Democrática (RASD). Este año se conmemora el 45 aniversario de esta proclamación, que tuvo lugar en el campamento de Bir Lehlu, justo un día después de que España entregara, vergonzosamente, el Sahara Occidental a Marruecos y Mauritania y abandonara el territorio.

Con motivo de esta importante conmemoración, desde el Movimiento Sahara Euskadi queremos manifestar nuestro profundo afecto hacia este pueblo hermano. Ahora más que nunca, necesita nuestro apoyo ante la grave situación que atraviesa, tras la declaración del estado de guerra, el pasado 13 de noviembre de 2020, a consecuencia de la violación del alto el fuego por parte del ejercito marroquí en la brecha ilegal del Guerguerat.

La población saharaui refugiada en los campamentos de Tinduf, Argelia, está sufriendo graves carencias alimentarias y sanitarias a consecuencia del cierre de fronteras, debido a la pandemia de la Covid-19 que dificulta la entrada de la ayuda internacional y nacional provocando graves problemas de desnutrición y anemia.

Además, se ha intensificado el acoso y la vulneración de los derechos humanos que sufre, a diario, la población saharaui y los activistas que viven en los Territorios Ocupados del Sahara Occidental, por parte de las autoridades marroquíes, por el hecho de manifestarse pacíficamente y reclamar su derecho a la autodeterminaci6n y a vivir en libertad después de 45 arios de resistencia y lucha pacífica.

Por todo ello desde el movimiento de solidaridad con el pueblo saharaui, solicitamos que desde su ayuntamiento, preocupado por los Derechos Humanos y Ia Justicia, se una a la conmemoración del 45 aniversario de la proclamación de la República Arabe Saharaui Democratica mediante el gesto simbólico de colgar la bandera saharaui en el balcón del Ayuntamiento el próximo 27 de febrero de 2021, para mostrar asi el apoyo de las instituciones hacia este pueblo hermano. El pueblo saharaui.

Esperando que nuestra petición sea atendida, agradecemos de todo coraz6n su atenci6n. Reciba nuestro mas cordial saludo.